Zamiokulkas zamiolistny (zamioculcas zamiifolia) to bardzo wytrzymała roślina dzięki czemu zyskała dużą popularność. Nie potrzebuje zbyt wiele uwagi, by zdrowo rosnąć i ładnie się prezentować.
Zamiokulkas w naturalnym środowisku
Ojczyzną zamiokulkasa jest wschodnia i północno – wschodnia Afryka, a więc pochodzą z rejonów gdzie klimat jest znacznie cieplejszy, niż panujący w naszym kraju. Dlatego roślina idealnie sprawdza się w mieszkaniach, biurach i w rożnych innych miejscach użyteczności publicznej. W naturze rosną na stanowiskach suchych, jałowych i kamienistych, często w cieniu większych roślin, gdzie panuje niedostatek światła słonecznego.
Podłoże
Podłoże Zamiokulkasa powinno być żyzne, próchnicze i odpowiednio przepuszczalne o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym (pH 5,5-6.5).
Idealne stanowisko i temperatura
Zamiokulkas nie jest rośliną zbytnio wymagającą, nie potrzebuje dużej ilości światła, ale najlepiej trzymać go w jasnym pomieszczeniu, lecz nie narażając go na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. W naturze często rośnie pod drzewami, dlatego idealnie znosi zacienienie. Zamiokulkasowi musimy zapewnić temperaturę od 22°C do 25°C. W okresie zimowym, w czasie spoczynku rośliny okazy zniosą nieco chłodniejsze warunki: 16-17°C. Trzeba jednak pamiętać że spadek poniżej tej temperatury sprawi że okaz zgubi liście, a spadek temperatury do 5°C jest dla nich zabójczy.
Sadząc zamioklukasa należy zwrócić uwagę na doniczkę. Lepiej wybrać pojemniki ceramiczne niż plastikowe pojemniki które mogą popękać. Zaś na dnie donicy powinniśmy umieścić warstwę drenażu, by umożliwić odpływ wody.
Podlewanie
Zamiokulkasy dobrze radzi sobie z suszą, co ciekawe gatunek ten może przetrwać bez wody nawet 2 miesiące. Nie można dopuszczać do sytuacji gdy w doniczce zalega woda. Zbyt częste podlewanie może prowadzi do gnicia kłączy i korzeni co oznacza że roślina zaczyna umierać. Duża ilość wody to także większe prawdopodobieństwo wystąpienia chorób. Więc roślinę należny podlewać oszczędnie, odstałą wodą o temperaturze pokojowe.
Wiosną i latem podlewamy umiarkowanie, aby podłoże było lekko wilgotne. Zaś zimą podlewamy oszczędnie, a przed kolejnym podlaniem sprawdzamy czy ziemia zdążyła przeschnąć.
Nawożenie
W okresie wzrostu (od marca do sierpnia) zasilamy roślinę co około 2-3 tygodnie nawozem wieloskładnikowym, zawierającym komplet mikroelementów.
Rozmnażanie
Rozmnażanie zamiokulkasa jest bardzo łatwe nawet w warunkach domowych. Można ukorzeniać liście z ogonkiem lub same liście. Sadzonka liścia z ogonkiem w ciągu jednego roku odtworzy całą roślinę. Sadzonki sporządzone z pojedynczych listków tworzą kłącze po 2 latach, a kompletną roślinę — po kolejnych kilku latach. Sadzonki warto zanurzyć w preparacie do ukorzeniania, gdyż znacznie przyspieszy to proces tworzenia korzeni.
Zamiokulkasa można także rozmnażać przez podział kłącza podczas wiosennego przesadzania. Roślinę wyjmujemy z doniczki i delikatnie rozplątujemy kruche korzenie, następnie oddzielamy młode odrosty i rozsadzamy do mniejszych doniczek.
Choroby
Jeśli zauważysz że dolne liście zamiokulkasa zaczynają żółknąć to najprawdopodobniej został on zalany. Pożółknięte liście należy usunąć. Następnie wyjmując całą roślinę z doniczki pozwalamy aby cała bryła korzeniowa przeschła. Po wykonaniu tych czynności sadzimy zamikulkasa w nowym przepuszczalnym podłożu. Nie wolno dopuścić aby w doniczce zalegała woda.