Walka z glonami
Oczko wodne jest ozdobą ogrodu, której głównym problemem jest masowy zakwit glonów, szczególnie gdy zbiornik jest silnie nasłoneczniony. Zjawisko to zwykle występuje tuż po założeniu jeziorka i świadczy o braku równowagi biologicznej w zbiorniku. Rozwojowi glonów w oczku sprzyja również nadmiar masy organicznej pochodzącej z odchodów ryb i opadających do wody liści. Co prawda w sklepach ogrodniczych można nabyć środki chemiczne do zwalczania glonów w sadzawkach, ale walka często jest nieskuteczna. Najlepiej jak cierpliwie będziemy odławiać glony i zanieczyszczenia, aż do chwili, gdy rośliny w stawku się rozrosną, wtedy ten problem przestanie istnieć. Dobre skutki może odnieść wlanie do sadzawki kilku litrów wody z naturalnych nie zanieczyszczonych zbiorników takich jak staw, jezioro bądź rzeka. Zawarty w nich zooplankton i fitoplankton przyczyni się do osiągnięcia równowagi biologicznej, a o to przecież nam chodzi.
Oczko wodne – polecane rośliny
Strefa błotna i woda płytka do głębokości 30 cm: bobrek trójlistkowy (Menyanthes trifoliata), czermień błotna (Calla palustris), jeżogłówka gałęzista (Sparganium ramosum), knieć błotna, tak zwany kaczeniec (Caltha palustris).
Strefa średniej głębokości około 50 cm: grążel żółty (Nuphar lutea), odmiany miniaturowe grzybieni (Nymphea), grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata), okrężnica bagienna (Hottonia palustris).
Rośliny pływające na powierzchni: hiacynt wodny (Eichhornia crassipes), osoka aloesowata (Straliotes aloides), pistia rozetkowata (Pistia stratiotes), rzęsa wodna (Lemma minor).
Rośliny egzotyczne, jak hiacynt, pistia, salwinia są wrażliwe na mrozy i chłody, dlatego uprawiamy je w stawie tylko latem. Raczej trudno je przechować zimą w pomieszczeniu, dlatego najlepiej corocznie wiosną warto nabyć nowe egzemplarze.
Jak zimują rośliny wodne
Jesienią rośliny przygotowują się do spoczynku. Można to poznać po tym, że ich pędy zasychają. W takim stanie pozostawiamy oczko wodne aż do wiosny. Będą pełnić ważną rolę, bowiem osłonią one inne rośliny przed wiatrem i gwałtownymi zmianami temperatury. Wielkokwiatowe odmiany grzybieni mogą zimować w wodzie na głębokości co najmniej 100 entymetrów. Odmiany miniaturowe najlepiej przetrzymać w chłodnej piwnicy w pojemnikach z wilgotnym podłożem.
Oczko wodne – sadzimy rośliny
Najlepiej sadzawki w ogrodzie obsadzać materiałem ogrodniczym ze sklepu. Młode rośliny przyjmują się znacznie łatwiej od tych wykopanych na stanowisku naturalnym.
Rośliny w zbiorniku najlepiej sadzić wiosną od kwietnia do czerwca. Można też jesienią we wrześniu i w październiku. Jeśli chcemy posadzić rośliny w oczku świeżo założonym, to róbmy to zawsze po kilku dniach od nalania wody. Rośliny możemy umieszczać bezpośrednio w podłożu lub w koszach. Ten pierwszy sposób doskonale nadaje się w strefie błotnej i płytkiej wodzie. Rośliny w głębszych strefach sadzawki lepiej sadzić w plastikowych koszach, co ułatwia ich pielęgnowanie i zapobiega nadmiernemu rozprzestrzenianiu się. Kosze najlepiej wypełnić mieszaniną ziemi gliniastej z piaskiem.
Jaka ziemia do roślin wodnych?
Jeśli mamy taką możliwość, to lepsza będzie żyzna ziemia z pola np. z tzw. lucerniska. Dla roślin, które lubią kwaśne podłoże, trzeba przygotować mieszankę ziemi z nieodkwaszonym torfem. Kosze powinny być gęste, by nie wypływała z nich ziemia. Przed wstawieniem do wody dobrze byłoby ziemię obficie podlać.
Oczko wodne to miejsce, gdzie rośliny umieszczamy grupami. Pamiętajmy o wysokościach, jakie mogą osiągać i nie sadźmy ich zbyt gęsto, bo i tak się rozrosną. Niektóre gatunki mogą być nader ekspansywne i koniecznością jest coroczne ich przerzedzanie, by nie zagłuszyły słabszych roślin. Okazy roślin pływających umieszczamy na powierzchni wody z zachowaniem wolnej przestrzeni. Mniej więcej jedna trzecia lustra wody powinna pozostać czysta.