Cebule – jesienne prace w ogrodzie

Sadzimy rośliny cebulowe

Wszyscy lubimy, czas  wczesnowiosenny, kiedy to oko cieszą pierwsze kolorowe kwiaty. Jesień to dobry czas, właśnie na sadzenie roślin cebulowych. Do roślin sadzonych jesienią należą przede wszystkim tulipany, krokusy, narcyzy, szafirki, hiacynty, lilie czy przebiśniegi.  Jesienią sadzi się także mniej popularne gatunki jak ranniki, czosnki ozdobne, szachownice, zawilce i kosaćce żyłkowane. Większość z nich sadzimy w ogrodzie we wrześniu i pierwszej połowie października, natomiast narcyzy i szachownice, z uwagi na to, że dłużej się ukorzeniają, lepiej posadzić nieco wcześniej – na przełomie sierpnia i września.

Sadzimy cebule
Sadzimy cebule

Kupując cebule, wybierzmy te dorodne, twarde i jędrne. Nie kupujmy cebul przesuszonych, ani uszkodzonych, z rankami, plamkami czy przebarwieniami i pozbawionych łusek okrywających. Mogą być chore i szybko zamrą. Unikajmy także cebul, które zaczęły wypuszczać liście bądź korzenie. Cebule narcyzów i lilii stanowią wyjątek, gdyż one muszą mieć korzenie. Cebule należy wykopać co roku lub co dwa. Mogą się w tym czasie podzielić i trzeba je posadzić rzadziej, aby miały więcej miejsca dla kwiatów.

Większość roślin cebulowych najlepiej czuje się na stanowisku słonecznym, lecz niezbyt gorącym.  Gleba powinna być lekka i przepuszczalna, gdyż zaleganie wody powoduje rozwój chorób i gnicie cebul, o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Ziemia powinna być dokładnie oczyszczona z chwastów, a także spulchniona na głębokość nieco większą niż głębokość sadzenia cebul. Głębokość sadzenia uzależniona jest od wielkości cebul poszczególnych gatunków. Z reguły przyjmuje się zasadę, iż głębokość powinna być trzykrotną wysokością  cebuli, zaś odstępy pomiędzy cebulami powinny wynosić 2-3-krotność szerokości cebuli.

A co cieszy oko właśnie jesienią?

Niezwykle długo, bowiem od sierpnia aż do mrozów, kwitnie rudbekia błyskotliwa i to bardzo obficie. Duże, złote kwiaty mają średnicę ponad 10 centymetrów i dzięki sztywnym łodygom nadają się do wazonu. Gęste kępy tej byliny mają 60-70 centymetrów wysokości. Najlepiej rośnie w słońcu, w żyznej glebie, i co ważne – jest dość wytrzymała na suszę. W sprzyjających warunkach szybko się rozrasta i rozsiewa. U schyłku lata zakwitają też rudbekia lśniąca i naga.